Opinie o Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii w Bystrej w Bystra Krakowska

W listopadzie miałam wykonaną biopsję płuca prawego w tutejszym szpitalu. Bardzo się bałam tego nieznanego mi wcześniej zabiegu, ponieważ mając niską tolerancję na ból, zdarzało mi się tracić przytomność na skutek zbyt dużego bólu. Prowadzący mnie lekarz, Sherozbek Karimov był pierwszym ogniwem łańcucha osób, z którymi się zetknęłam. Przemiły człowiek, ciepłym, krzepiącym głosem wytłumaczył mi istotę i przebieg zabiegu i tym samym sprawił, że mój strach przestał już mieć takie wielkie oczy. Wszystkie kolejne ogniwa łańcucha, czyli wszyscy, których spotkałam przechodząc przydługie szpitalne procedury, byli bardzo sympatyczni i profesjonalni, a miłe z nimi rozmowy powodowały, że czas szybko mijał. Nadszedł moment zabiegu, strach powrócił, ale ... Pan radiolog, na moją prośbę, opowiadał mi co robi, w jakim punkcie zabiegu jesteśmy w danym momencie, a ja, zajęta słuchaniem, ale też zaczajona w oczekiwaniu na ból, jakże mocno się zdziwiłam, gdy po kilku minutach usłyszałam: ..."udało się, mamy to"... Doprawdy, majstersztyk! Od tej chwili byłam już taka szczęśliwa, wszystko mi się jeszcze bardziej podobało. Humor zepsuło mi dopiero ostatnie ogniwo łańcucha: sekretarka. Mimo, że mój wypis był przygotowany już dnia poprzedniego, a łóżko trzeba było zwolnić zaraz po śniadaniu, musiałam na niego czekać do godziny 13:15. Razem ze mną czekała też na wypis pacjentka, po którą przyjechali synowie pokonując ponad 100 km drogi z miejsca zamieszkania. Gdy poprosiłyśmy o wcześniejsze wydanie nam wypisów, (usunięte przez administratora) z sekretariatu wyniosłym głosem, bez cienia empatii w zachowaniu, odmówiła, każąc czekać do 13:00, a jakby jej było mało tego, że czekamy już ponad 3 godziny na korytarzu, uchyliła drzwi sekretariatu o 13:15 (dołożyła 15 min) i głosem władczyni imperium zakrzyknęła" "proooszę po wypisy". Zrobiło mi się przykro, gdyż zdałam sobie sprawę z faktu, że wystarczyła jedna (usunięte przez administratora) nie na miejscu, aby zetrzeć uśmiech zadowolenia z mojej buzi, a co za tym idzie, zepsuć efekt pracy całego łańcucha wspaniałych ludzi, ciężko i w trudnych warunkach pracujących m.in. na dobrą opinię szpitala. Mam nadzieję, że szpital z czasem znajdzie i zatrudni kogoś bardziej powołanego na miejsce (usunięte przez administratora). Natomiast ja pragnę najserdeczniej podziękować wszystkim pracownikom, którzy się mną tak pięknie zajmowali i pomogli mi przetrwać kolejny dopust losu. Z wyrazami najwyższego szacunku: Maria Mazur