Jak się pracuje w Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe Gdańsk? Zadaj pytanie

Nie polecam a wręcz odradzam! GWO to firma typu JANUSZEX-POL dla której miałam tą nieprzyjemność pracować. , ale od początku. „Przyszłam” z innego wydawnictwa, w którym pracowałam kilka lat na własnej działalności, co samo mówi przez się w obecnej Polsce, a że współpracowaliśmy z GWO to złożyłam podanie do bezpośredniej pani kierownik regionu a j ( nie zasługuje na wyrazy szacunku poprzez pisanie wielką literą). Pierwszym etapem była rozmowa telefoniczna ( jej słabą jakość zrzuciłam na zasięg). Drugi etap – video rozmowa z regionalną i jej zastępcą ( pytania standardowe, trochę drętwa atmosfera). Trzeci etap to rozmowa na żywo z nimi w kawiarni i prezentowanie scenki typu „sprzedaj mi ten długopis”. Dostałam pracę za 2800 zł netto na okresie próbnym, po 3 m-cach podniesienie stawki i możliwość negocjacji nowych warunków. Czerwona lampka zapaliła mi się wtedy gdy obydwoje przełożeni z szyderczymi uśmiechami mówili do mnie przez cały okres próbny „ciekawe jak się tłumaczysz nauczycielom ze zmiany wydawnictwa?”. Gdzie od początku tłumaczyłam, iż teren na którym będę pracować nigdy nie bym moim obszarem pracy na poprzednim stanowisku… Podczas pracy nie miałam wsparcia ze strony przełożonych. Przybliżmy zatem osobę pani kierownik, która tworzy toksyczną atmosferę. Kontrole co 2 tygodnie jej i jej prawej ręki pana j p … Uciążliwe i mobbingowe. Zabroniony small talk z klientami co skutkowało brakiem budowania relacji z nauczycielami i dyrektorami nawet jeśli to klient sam zaczynał pogawędkę (#niedajboże żeby to był mężczyzna bo pani kierownik DOSŁOWNIE uciekała, natomiast z kobietami zmieniała temat na czystą merytorykę podręcznika…) Także utrzymywanie koleżeńskich relacji i kontaktów telefonicznych w pracy między przedstawicielami było surowo zabronione. Najbardziej nieprzyjemną i irracjonalną rzeczą jaka mnie spotkała to to, iż po dniu kontroli musiałam zaprosić panią kierownik do kawiarni, wysłuchać jej monologu jak wszystko jest źle - w tym dniu moja bezpośrednia przełożona łykała często jakieś tabletki „na ból głowy” po czym się rozpłakała na głos mówiąc „jak bardzo ją skrzywdziłam” ( do dziś nie wiem czym!) Rozumiem, że można mieć problemy prywatne, ale to jest to jest praca, a po bezpośrednim przełożonym nie spodziewałam się takiego braku profesjonalizmu ( i tak, na dodatek płaciłam za jej kawę z własnych pieniędzy… za każdym razem). Po 3 miesiącach okresu próbnego przyszedł moment renegocjacji umowy ( wyrobione miałam już 2/3 planów mimo, że byłam nowa na nowym terenie). Pani kierownik po wstępie, który jednoznacznie sugerował, że moja umowa nie zostanie przedłużona z łaską DAJE MI SZANSE NA POPRAWĘ… za 2800zł netto i umowa idzie do mnie pocztą, czyli bez możliwości negocjacji. Wtedy odpowiedziałam, że liczyłam na obiecane negocjacje i co najmniej 3200 zł netto ponieważ mam dużą sprzedaż. Usłyszałam tylko „Ty tu nie jesteś od sprzedaży” (stanowisko PRZEDSTAWICIEL HANDLOWY i realizacja planów sprzedażowych jako główny zakres obowiązków). Niestety w następnym tygodniu pierwszy telefon od bezpośredniej przełożonej w godzinach porannych otrzymałam z argumentem, który brzmiał „Rozmyśliłam się” (bez zachowania dwutygodniowego okresu wypowiedzenia – 3 dni do końca umowy)… Więc z dnia na dzień zostałam bez środków do życia. Pan zastępca także nie jest „czysty jak łza”. Specjalnie wprowadza w błąd PH, a jeśli sam go popełni zrzuca winę na handlowców, aby się wybielić przed „górą”. Także jego strona moralno- etyczna pozostawia wiele do życzenia. Podsumowując: wynagrodzenie niskie jak za ten zakres obowiązków, za to duże wsparcie ze strony kolegów i koleżanek PH ze swojego i innych działów ( IT, księgowość, magazyn, call center) na ogromnym plusie. Niestety na najwyższym poziomie działu handlowego jest mobbing bezpośrednich przełożonych, toksyczna atmosfera oraz zachowania niemoralno-etyczne skreślają Gdańskie wydawnictwo z listy firm do których warto aplikować na stanowisko przedstawiciela handlowego.